2011/11/18

ETXETXOA

Txikia nintzela,gurasoek lagundu zidaten etxetxo hau egiten.Orain berrogeita hamar urte ditut eta,noski oso gutxitan erabiltzen dut,baino gaur,bai,gaur erabili behar izan dut.Gaur bolatxo zoragarri eta lagungarri honetan ezkutatu naiz.Ni azeria daukat lagun eta ehiztari bat ehizatu nahian dago.Horregatik ezkutatu nintzen azeriarekin batera.Ehiztaria biraka eta bueltaka ibili zen azeriaren bila aurkitu gabe. Bitartean plan bat asmatzen ari ginen ehiztaria handik botatzeko. Bolatik atera eta soka luze bat jarri genuen. Azeria korrika batean joan zen soka gainetik eta ehiztaria erori eta arma bi pusketan puskatu zen Handik aurrera ez zen berriro ageri inguru ahietan.

ALFONBRAREN AZPIAN

Bi aste igaro eta gero,berriro gertatu zen alfonbraren alzpian zerbait agertu zen,eta ez nintzen ausartzen alfonbra altsatzera,ez nekielako zer zegoen.Alfonbraren azpikoa handia zirudien,orduan nire logelako atea itxi nuen eta kalera atera nintzen, kafe bat hartzera.Geroago,etxera itzuli ninteneta nire logelako atea ireki nuen alfonbraren azpikoa hor segitzen zuen ikusteko,ba bai hor zegoen oraindik.Orduan alfonbra altxatu eta...duela hiru ilabete galdu zitzaidan untsia zen.Ze poza hartu nuen bera zela ikustean!

EL LÁPIZ DE LOS DESEOS

En el estuche se encontraban una multitud de rotuladores,boligrafos,gomas y otros objetos diversos.Perdido entre todosellos sehallaba un viejo,pequeño ygastado lápiz.
El lápiz empezo a morse y el niño que se llamaba Aitor se entero de que tenia algo especial.El lápiz pregunto si tenía sitio para el y el niño respondio que sí.Cuando el lápiz se instaló en una caja demadera,le dijo cual era su especialidad.Podía hacer realidad sus deseos.El niño empezó a pensar y al día siguiente le dijo al lápiz que queria un cachorro de perro lobo.El niño al volver de la escuela se encontró con la cría de un perrolobo en su cuarto y el lápiz se quedó en esa casa el resto de su vida.